บทความ

[CUT] #เมียข้าดีที่หนึ่ง (บทที่ 2 วันนี้...ที่โซฟา)

 [ต่อ]                 ตงเดินขึ้นห้องด้วยอาการกรึ่ม ๆ จากฤทธิ์แอลกอฮอล์ ก่อนจะสะดุดตากับร่างขาว ๆ บนโซฟาตรงโซนหน้าทีวี จูที่ถอดเสื้อเหลือเพียงกางเกงขาสั้น นอนคว่ำเล่นมือถืออยู่                 “ตรงนี้ใช่ไหม” ตงเดินเข้าไปหา ก่อนจะใช้มือใหญ่ลูบไล้ไปตามแผ่นหลังเนียน                 “อือ” ตอบเสียงอ่อนผ่านลำคอ และมือใหญ่ที่ล้วงเข้าไปใต้ร่มผ้าเพื่อบีบก้นนุ่มที่เขาชอบนักหนา                 “ให้เฮียอาบน้ำก่อนไหม” จูส่ายหน้า ก่อนจะกดล็อคหน้าจอมือถือแล้วพลิกตัวนอนหงาย                 “ทำเลย อยากได้กลิ่นเหล้าเข้ม ๆ” มือเรียวลูบไปตามลำแขนกำยำเบา ๆ                 “เข้มแค่ไหน” ตงเริ่มถอดเสื้อตัวเอง พร้อมทั้งคนตัวเล็กกว่าลุกขึ้นดันตัวเขาลงนั่งพิงที่โซฟา ก่อนจะขึ้นคร่อมตักไว้                 “เข้มแบบ...” ก้มลงกระซิบข้างหูคนที่อารมณ์เริ่มพุ่งสูงตอนนี้ “...หนูชงเอง” ตายแน่ตง ตายคาอกเมียตัวน้อยแน่ ๆ                 จูลุกขึ้นเพื่อถอดกางเกงอีคนออก ตงก็ให้ความร่วมมือโดยการยกก้นขึ้นเพื่อให้จูถอดมันได้สะดวกขึ้น จูน้อยคุกเข่าลงตรงระหว่างขาเขา ทำเอาตงหายใจไม่ทั่วท้องเลยล่ะ                 “อื้ม

[cut] #27ปีนี้มีลูกได้แล้ว 04 -- ไวน์รสเลิศ

                นวีถูกอุ้มมาวางลงบนเตียง นึกหงุดหงิดกับการทำตัวได้ใจของเจ้าเด็กยักษ์นี่จริงๆ ตฤณคน่อมตัวเขาไว้เพียงครึ่งท่อนบนเท่านั้น และเอาแต่มองหน้าเขาไม่ละสายตา…อีกแล้ว                “ไม่หลบสายตาแล้วเหรอครับ”                “อยากรู้เหมือนกัน ว่าตฤณจะมองพี่แบบนี้ได้นานแค่ไหน”                “ผมมองได้ทั้งคืนเลยครับ”                นวีไม่ได้พูดอะไรต่อ ไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปหรือเปล่านะ ที่ทำให้เขารู้สึกร้อนไปทั้งหน้าแบบนี้ ฟันซี่บนเผลองับลงที่ริมฝีปากล่างของตัวเองโดยไม่รู้ตัว                “อย่ากัดปาก” สัมผัสที่ริมฝีปากจากนิ้วโป้งของคนบนร่าง ทำเอานวีถึงกับขนลุก                “จะทำอะไร” เสียงเล็กแผ่วอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน                “จะจูบครับ” เหมือนตฤณจะทำให้นวีหายใจติดขัดเสียแล้ว                “อื้อ…จูบสิ” เดาว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์นั่นแหละ ถ้าไม่ได้ดื่มมาก่อนหน้านี้ ตฤณเชื่อว่านวีจะไม่พูดแบบนี้…ตฤณพินิจไปทั่วทั้งใบหน้าที่กำลังขึ้นสีตอนนี้ ดวงตาเรียวเล็กฉ่ำปรือ ไหนจะริมฝีปากที่เคยชมพูระเรื่อ บัดนี้ได้กลายเป็นสีเชอรี่ไปเสียแล้ว           

[CUT] #แบคเรลล่า 12

รูปภาพ
                “แค่ภายนอก...ก็ได้” จบประโยคแสนแผ่วเบาของคนตัวเล็ก ชานยอลขยับตัวเท้าข้อศอกกับผืนเตียง เพื่อมองดูใบหน้าจิ้มลิ้มผ่านแสงไฟสลัวบนหัวเตียง                 “เธอว่ายังไงนะ?” ถามออกมาขณะที่นิ้วโป้งยาวเขี่ยแก้มเนียนเบาๆ                 “เราบอกว่า-....อื้มมม” ยังไม่ทันได้พูดจบประโยค ริมฝีปากหยักก็ประกบเข้ากับส่วนเดียวกันของอีกคน ประคองท้ายทอยเพื่อให้ได้สัมผัสกันแนบแน่นขึ้น                 แบคฮยอนรู้สึกใจเต้นแรงอย่างบอกไม่ถูก เขายังจำครั้งแรกระหว่างเขาและชานยอลได้ไม่เคยลืม มันเป็นสิ่งที่แสนเจ็บปวด ไม่น่าจดจำเลยสักนิด แต่ตอนนี้ มันแปลกไป ไม่รู้ว่าเพราะฮอร์โมนในตัวเขาที่กำลังเปลี่ยนไปหรือเปล่า ถึงทำให้เครื่องจุดติดง่ายขนาดนี้ รู้สึกเสียวซ่านเพียงแค่สัมผัสจากมือใหญ่ผ่านเนื้อผ้าเท่านั้น                 “ทำไมตัวสั่น หื้ม?” ถามขึ้น พร้อมกวาดสายตาพินิจมองใบหน้าจิ้มลิ้ม และริมฝีปากบางที่ตอนนี้ขึ้นสีแดงสด เนื่องจากผ่านการดูดดึงจากเขาเมื่อครู่                 “ระ-เราไม่รู้” ขาเล็กข้างซ้ายยกขึ้นตั้งฉาก เพื่อสะกดกลั้นอารมณ์ภายใน                 “แบคฮยอน สีหน้าขอ

[CUT] #แบคเรลล่า 06

รูปภาพ
                แบคฮยอนหลับตาลง ปล่อยให้ร่างกายถูกจาบจ้วงจากคนตัวสูง เสื้อสีขาวตัวโคร่งที่สวมอยู่ ตอนนี้ถูกถลกขึ้นสูงจนถึงคอ ชานยอลจับจ้องคนใต้ร่างอย่างฉงน ผิวเนียนจนลื่นมือในแบบผู้หญิง ยอดอกที่ชูชันอยู่สีชมพูจนน่าลิ้มลอง ไหนจะเอวคอดนั่นอีก ปฏิเสธไม่ได้ว่าร่างกายของแบคฮยอนนั้นมหัศจรรย์จริงๆ                 “อื้ออ” เผลอร้องออกมาเมื่อยอดอกสีสวยถูกล่วงล่ำจากปากหยัก ดูดดึงจนเผลอแอ่นอกรับอย่างห้ามไม่ได้                 “ตัวมึงหอม ซี้ดด” เสียงแหบพร่าแสนหื่นกระหายดังขึ้น ทำเอาคนตัวเล็กต้องหลับตานิ่ง เบือนหน้าหนีอีกคน                 จมูกโด่งสูดดมแถวแก้มนิ่ม ก่อนจะแลบลิ้นเลียตามซอกคอ และหยุดขมเม้มที่ติ่งหูเล็ก ตาคมเสมองอาการของคนตัวเล็กตอนนี้ ริมฝีปากบางเม้มเข้าหากันเพื่อกลั้นเสียงคราง นั่นยิ่งทำให้ชานยอลอดยกยิ้มมุมปากไม่ได้                 ทำตัวน่าแกล้งจริงๆ...                 “ครางออกมา”                 “อ๊า ! ”                 หลุดเสียงครางออกมาทันทีที่โดนกัดแรงๆ เข้าที่ซอกคอ นอกจากนั้นยังเผลอน้ำตาคลอกับความรุนแรงที่คนตัวสูงมอบให้...เสื้อตัวโคร่งถูกชานยอลจับถอดออกอย