[cut] #27ปีนี้มีลูกได้แล้ว 04 -- ไวน์รสเลิศ
นวีถูกอุ้มมาวางลงบนเตียง
นึกหงุดหงิดกับการทำตัวได้ใจของเจ้าเด็กยักษ์นี่จริงๆ ตฤณคน่อมตัวเขาไว้เพียงครึ่งท่อนบนเท่านั้น
และเอาแต่มองหน้าเขาไม่ละสายตา…อีกแล้ว
“ไม่หลบสายตาแล้วเหรอครับ”
“อยากรู้เหมือนกัน
ว่าตฤณจะมองพี่แบบนี้ได้นานแค่ไหน”
“ผมมองได้ทั้งคืนเลยครับ”
นวีไม่ได้พูดอะไรต่อ
ไม่รู้เพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์ที่ดื่มเข้าไปหรือเปล่านะ
ที่ทำให้เขารู้สึกร้อนไปทั้งหน้าแบบนี้ ฟันซี่บนเผลองับลงที่ริมฝีปากล่างของตัวเองโดยไม่รู้ตัว
“อย่ากัดปาก”
สัมผัสที่ริมฝีปากจากนิ้วโป้งของคนบนร่าง ทำเอานวีถึงกับขนลุก
“จะทำอะไร”
เสียงเล็กแผ่วอย่างที่ไม่เคยเป็นมาก่อน
“จะจูบครับ”
เหมือนตฤณจะทำให้นวีหายใจติดขัดเสียแล้ว
“อื้อ…จูบสิ”
เดาว่าเพราะฤทธิ์แอลกอฮอล์นั่นแหละ ถ้าไม่ได้ดื่มมาก่อนหน้านี้
ตฤณเชื่อว่านวีจะไม่พูดแบบนี้…ตฤณพินิจไปทั่วทั้งใบหน้าที่กำลังขึ้นสีตอนนี้ ดวงตาเรียวเล็กฉ่ำปรือ
ไหนจะริมฝีปากที่เคยชมพูระเรื่อ บัดนี้ได้กลายเป็นสีเชอรี่ไปเสียแล้ว
“ห้ามผมไม่ได้แล้วนะครับ
อนุญาตให้ยอมได้อย่างเดียว”
ตฤณจรดริมฝีปากประทับลงกับส่วนเดียวกันของคนใต้ร่าง
เขาไม่ได้ลุกล้ำในทันที เพียงแต่แนบแน่นเพื่อดื่มด่ำริมฝีปากสีเชอรี่ที่มีกลิ่นไวน์องุ่นรสเลิศ
แขนเล็กค่อยๆ ยกขึ้นคล้องรอบลำคอแกร่งพร้อมทั้งเอียงหน้าปรับองศา นวีไม่เคยถูกสัมผัสแบบนี้มาก่อนในชีวิต
แต่สิ่งที่กำลังแสดงออกตอนนี้มันมาจากส่วนลึกภายในจิตใจ มันไม่ได้ช่ำชองอะไรมากนักหรอก
แต่มันก็ทำให้อีกคนคลั่งได้ ตฤณแลบเลียลิ้มรสริมฝีปากบนเบาๆ
ก่อนจะประทับลงอีกครั้ง คราวนี้ล้ำลึกกว่าคราแรกจนคนใต้ร่างถึงกับครางประท้วงจากลำคอ
“เคยหรือเปล่า”
ตฤณกระซิบถามข้างใบหูเล็กด้วยเสียงแหบพร่า
“ถามอะไรของตฤณ”
นวีเองก็หายใจไม่ทั่วท้องเช่นกัน มือเล็กที่ขยำแขนเสื้อของอีกคนไว้แน่น
“ผมจำเป็นต้องรู้…ผมอยากให้พี่เจ็บน้อยที่สุด
เพราะฉะนั้นบอกผม” นวีสบตากับคนตัวโตด้านบน
“ไม่…ไม่เคย”
ชั่วขณะหนึ่งนั้น นวีเห็นตฤณหลับตาลงพร้อมสูดลมหายใจเข้าไปลึกๆ
แม้ในห้องจะมีแค่แสงไฟสลัวแต่นวีเห็นมันได้ชัดเจน
ทุกอย่างถูกดำเนินไปอย่างนุ่มนวลและเชื่องช้า
นวีได้ยินคำพูดเอ่ยชมในร่างกายเขาจากปากของตฤณนับครั้งไม่ถ้วนเลย
ในยามนี้ความเขินอายมันน้อยกว่าความต้องการไปเสียแล้ว รู้สึกขัดแย้งกับตัวเองตอนนี้เสียเหลือเกิน...นวีแทบหยุดหายเมื่อเห็นคนด้านบนในสภาพเปลือยเปล่า
ตัวเขาที่นอนมองอยู่ใต้ร่างตอนนี้
รู้สึกเหมือนตัวเองเล็กนิดเดียว...ตฤณตัวใหญ่มากจริงๆ
ไหนจะร่างกายที่เต็มไปด้วยมวลกล้ามเนื้อเป็นมัดๆ
“พี่แดงไปทั้งตัวเลย”
ตฤณก้มลงบอกคนใต้ร่าง ก่อนจะก้มลงซุกไซร้ที่ซอกคอขาว
กลิ่นของนวีเป็นกลิ่นที่เขาเคยได้กลิ่นมาก่อน มันคือกลิ่นเดียวกันจริงๆ
กลิ่นที่สดชื่นจนลืมความหงุดหงิดในตอนนั้นนั่นแหละ
“อื้มม...”
เสียงหวานครางออกมาให้ได้ยิน ยามที่ตฤณกดจูบหนักๆ ตามลาดไหล่เล็ก
และไล่ลงมาที่อกขาวเนียน “ซี้ดด”
ตฤณทำเอาเจ้าของแผ่นอกขาวถึงกับแอ่นขึ้นรับสัมผัสแปลกใหม่
ตฤณเลียวนอย่างแผ่นเบาที่ยอดอกสีสด
ตฤณใช้เวลาพักใหญ่ในการเล้าโลมอีกคน
แม้จะรับรู้ถึงความต้องการของอีกคนแล้วก็ตาม
เขาเองก็ไม่ต่างกัน...แต่ถ้าไม่ทำแบบนี้ทั้งนวีและเขาจะเจ็บตัวแน่ๆ
“อ๊ะ!”
นวีสะดุ้งเมื่อตฤณเริ่มสัมผัสต่ำลงเรื่อยๆ ขาเล็กถูกจับให้ตั้งฉากและอ้ากว้างขึ้น แม้จะขัดเขินอยู่บ้างแต่เพราะอารมณ์ที่มากกว่า
มันจึงกลบความขัดเขินไปได้
ความเย็นจากเจลหล่อลื่นที่ปลายนิ้วของคนตัวโต
ค่อยๆ สัมผัสอย่างแผ่วเบาที่ปากทางคับแคบ กดย้ำเข้าไปภายในอย่างแผ่วเบาที่สุดเท่าที่จะทำได้
ตฤณที่พยายามข่มอารมณ์ตัวเองในทุกขณะ ทุกอย่างของนวีทำเขาแทบบ้า
ก็ไม่คิดว่าจะขาวจัดจนขึ้นสีไปทั้งตัวขนาดนี้
เสียงหอบหายใจหนักๆ
จากคนตัวเล็กและเสียงครางที่ดังขึ้นเป็นระยะ ยามที่ช่องทางนั้นกำลังถูกกระทำอย่างนุ่มนวล
ตฤณคอยถามเขาอยู่เรื่อยๆ เพราะหากถ้าเจ็บตฤณจะผ่อนแรงลงทันที ถามว่าเจ็บหรือเปล่า...แน่นอนว่าเจ็บอยู่แล้ว
แต่มันเป็นความเจ็บที่ทนได้
เพราะการชักนำที่เชื่องช้าแต่กลับแน่นย้ำจนแทบจะหยุดหายใจ แขนกำยำที่เต็มไปด้วยมัดกล้ามเพราะกำลังค้ำยันร่างตัวเองกับที่นอนนั้น
ทำเอามือเล็กอดไม่ได้ที่ลูบจากด้านล่างจนถึงลาดไหล่กว้าง ก่อนจะเกาะมันไว้แน่น
บีบแรงๆ เพื่อระบายอารมณ์ที่กำลังพุ่งขึ้นเรื่อยๆ
“ไม่เจ็บแล้วใช่ไหมครับ”
ตฤณเค้นเสียงถาม
“อื้อ...”
และเหมือนเป็นห้วงอารมณ์สุดท้ายของตฤณ
เพราะหลังจากได้ยินคำตอบของคนใต้ร่าง ตฤณก็ขยับส่วนล่างหนักหน่วงขึ้น
มันได้รุนแรงแบบอารมณ์ดิบเถื่อน
แต่มันเป็นความหนักหน่วงที่สามารถพาอีกคนไปถึงจุดสูงสุดได้ในไม่ช้า ขาเล็กถูกบีบเล็กน้อย
ก่อนที่ขาทั้งสองจะถูกมือใหญ่จับไว้และดันเข้าหาเจ้าของขาด้วยมือเพียงข้างเดียว
นวีที่ตอนนี้สมองพล่าเบลอไปหมด ได้แต่กัดปากเชิดหน้ารับทุกสัมผัสของคนตัวโต จนกระทั่งเสียงในลำคอของตฤณเผลอคำรามออกมาก่อนที่พายุจะสิ้นสุดลง...พายุลูกใหญ่ของทั้งคู่...ที่สงบลงพร้อมกัน
“หลับเลยก็ได้ครับ
ผมจะทำความสะอาดให้เอง”
#27ปีนี้มีลูกได้แล้ว
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น